Basje,
Mijn vorige King Charles.

Even stilstaan bij dit,

21 September 2006 -30 Mei 2018,
Ons voormalig Cavaliertje Basje, ziek en uitgeput overleed na een zware strijd van bijna 3 jaar in mijn armen.
Verdriet maakt een mens sterk, maar wanneer de tranen de lach beginnen overnemen, en men toch maar telkens probeert van tegen jezelf te zeggen: "Kom man sterk worden!, je kan het, stop dit!'". En uiteindelijk het nadenken over slaat in plannen, eens op reis gaan, even genieten van het zonnetje, een fietstochtje, een uitstapje naar een tuincentrum om de hoek, om plantjes te gaan halen, bloemetjes en... een boompje, een "magnolia" krijgt een speciale plaats in de tuin.
Kort daarna, nog niet vastbesloten, en een aantal websites bezocht...of er pupjes geboren zouden zijn?, vond ik de moed om een aantal e-mail adresjes te verzamelen van kennels die ik beschouwde als betrouwbaar, ook al wist ik, dat er vele gingen antwoorden: "sorry!, later in het jaar misschien , of we zijn gestopt!"...mocht ik van, Kennel Cavaliers Lovely Magnolia's een antwoord ontvangen dat hun hondje Noa in verwachting was: 'Cavaliers Lovely Magnolia's' ?,...was het planten van dat boompje toeval?, of een hint?
We werden op een wachtlijst geplaatst voor een blenheim* reutje; (Mijn wens om toch nog een beetje Basje in huis te hebben.) Telkens ik de foto van Basje zag, en ik hem nog maar eens diep in zijn lieve oogjes keek, leek het of het éne oogje bewoog: "Basje", vroeg ik: "Wil jij er voor zorgen dat Noa zo'n lieve sloeber als jij in haar buikje draagt?"
22 september 2018,....ik ga even naar boven, beneden telefoon, merde, weer mijn gsm vergeten beneden.
Op het scherm een onbekend nummer, uit Gent?: "Toch maar eens terugbellen...," en hier start het nieuwe verhaal, de geboorte van 6 lieve pupjes, waarvan 1 blenheim* reutje. Rocco was geboren, alsof er een wonder was gebeurd, dit was het gevoel dat ik op dat moment had!
Dank je wel Els.